En daar hield het niet bij op... de ervaring van stilte zette zich voort op een onverwachte manier. Er kwamen levensvragen die me deden zoeken naar antwoorden. Ik ging op zoek naar mezelf en naar de betekenis van het leven. Al jong had ik veel meegemaakt. Woorden als ontrouw, verraad, bedrog, geweld, verlies en afscheid waren niet alleen woorden, het waren inmiddels ook persoonlijke ervaringen. De diepere betekenis en de zin van het leven vond ik op een zoektocht langs vele filosofieën en leefstijlen.
Ik wilde niemand volgen en ook niet bij een groep horen. Wat me aansprak bij het laatste adres waar ik nu, na 35 jaar nog steeds studeer en mediteer - Brahma Kumaris (BK)- is de ontwikkeling om mezelf te zijn en steeds meer te worden. De eerste ervaringen die ik had, toen ik het spirituele hoofdkwartier van de BK in India bezocht waren heel opmerkelijk: ervaringen van innerlijke vrede.
Innerlijke rust, stilte, vrede... het waren de eerste ervaringen die mij van mezelf bewust deden worden... dat ik dat was...vanbinnen. Het voelde aan als een subjectieve werkelijkheid en tegelijkertijd een objectieve waarheid: als ík vanbinnen zo in elkaar zit, als ík in beginsel zo puur en vredig ben... dan geldt dat voor iedereen!
Reflectie
Het lijkt makkelijk gezegd... de toepassing van spiritualiteit in de praktijk vraagt echter om een grote mate van (zelf)kennis en kracht. Het zijn deze twee componenten - studie en meditatie - die me gebracht hebben waar ik vandaag ben. Nog heel goed weet ik het gevoel terug te halen van de hierboven genoemde ervaringen van innerlijke vrede en ook hoezeer dat gevoel een appél heeft gedaan op mijn latere leven en op de keuzes die ik maakte. Merendeels onbewust en nu terugkijkend zie ik een logische lijn.
Vraag
Wat betekent innerlijke vrede voor mij?
Is er iets in mijn leven dat mij heeft aangezet tot het vinden van vrede?