Toeval of niet? Pas enkele jaren geleden ben ik de verbanden gaan leggen. Toen besefte ik dat het géén toeval kon zijn dat vrede zo'n terugkerend thema was in mijn leven. Op hele verschillende momenten en in allerlei situaties kwam 'vrede' tevoorschijn, in allerlei gedaantes en vormen, soms herkenbaar en soms helemaal niet. Het mooie aan ouder worden is dat gebeurtenissen en ervaringen zich aaneen rijgen en een samenhang en betekenis onthullen die eerder niet zichtbaar was.
De levensloop... of je het nu toeval noemt, lotsbestemming, levensdoel of karma, het maakt deel uit van een groter plaatje waarvan het overzicht ontbreekt.
Vrede is in ieder geval iets waar ik toe geroepen word en iets wat heel erg de richting aangeeft in mijn leven. Als een thema waar ik niet om heen kan en ook niet om heen wil.
De tegenpool van vrede - in de vorm van onvrede, ontevredenheid, onrust - ken ik ook, want die is daar onlosmakelijk mee verbonden. Ze gaan samen door het leven en de één kan niet zonder de ander...
Het besef dat tegenpolen bij elkaar horen leert mij vrede te hebben met die beide kanten in mezelf. Doordat ik kracht heb leren ontwikkelen door te mediteren, wordt het gemakkelijker om de vrede van binnenuit leven in te blazen en de onvrede geen onnodige aandacht te geven.
Reflectie:
Het herkennen van vrede in mijn leven als terugkerend thema heeft me blij gemaakt. Juist omdat het onbewust is gebeurd en ik geen enkele moeite heb hoeven doen om het tot iets 'belangrijks' te maken. Vrede blijkt nu iets te zijn wat bij mij hoort, iets wat achter me aan komt zoals een schaduw die me volgt in de zon. Als een geschenk, een toegift... de herkenning van iets dierbaars wat ik in me draag. En door de ervaring van vrede (in blog 3) ben ik ook te weten gekomen dat ik geen uitzondering ben.
Vraag:
Zie ik een terugkerend 'thema' in mijn levensloop?
2. Hoe is mijn relatie met vrede; kan ik zowel de vrede als de onvrede in mijn leven benoemen?